حَنّانه : (عربي) 1- بسيار نوحه كننده، ناله كننده؛ 2- ستوني كه قبل از ساختن منبر پیامبر اسلام(ص) هنگام وعظ به آن تكيه مي‌فرمودند.

حَنیسه : (عربي) زن شجاع.

حنيفه : (عربي) (مؤنث حنيف) دختر درست و پاك، دختر راستين، زن ثابت قدم در دين.

حوا : (عربي)1- نخستين انسان ماده در مذاهب سامي؛ 2- (در نجوم) (= ماراَفسای) صورت فلكي بزرگی در آسمان نیمکره‌ي جنوبی، که آن را به صورت مارگیری مجسم می کنند که ماری را با دو دست گرفته است؛ 3- (اَعلام) به روایت تورات و قرآن، نخستین زنی که خدا آفرید، همسر حضرت آدم(ع) .

حورا : (عربي) 1- (در قديم) (در اديان) حور، زن زيباي بهشتي؛ 2- زنِ سفيد پوستِ سياه چشم و موي.

حورالعين : (عربي) (در قديم) زن يا زنان سفيدپوست درشت چشم.

حوروش : (عربي ـ فارسي) (حور+ وش (پسوند شباهت)) دختری چون زن (زنان) زيبای بهشتي.

حوري : (عربي ـ فارسي) 1- (در اديان) حور؛ 2- (به مجاز)، زن زيبا.

حوریا : (عربي ـ فارسي ـ فارسي) [حور = زن زیبای بهشتی، زنان زیبای بهشتی+ ی (پسوند نسبت) + ا (پسوند نسبت)]، 1- منسوب به حور؛ 2- (به مجاز) زن یا دختر حورچهر، زن زیبارو و پری‌گونه.

حوريه : (عربي) زن سفيد پوست و زيباروي.